از تو خبري نيست ...
بهـــار آمده وهنـــوز از آمدن تـــو هیچ خبـــری نیست و دلهای مـــا همچنان مثل عاشقـــی در فــراق یار بی قــراری می کند. کـــاش روزی تو به همـــراه بهـــار می آمدی و با آمدنت همــه فصلهای زندگیمـــان را به بهـــاری ابـــدی می رساندی. کــــه روان سرمـــازده ما سخت محتـــاج این آرامش است. ومــن برسرکـــوچه انتظار فــــرج تو ایستاده ام وسالـــها را می شمارم. همــــه راستگویــان تاریــخ خبر از آمـــدن تـــو داده اند پس تــــو حتمــــا می آیـــی. حتـــی اگـــر در آن روز من نباشـــــم. امـــا چـــه جـــای حسرت! کــــه دیگر چشـــم به راهــانت زمیـــن را با اشــــک شــــوق دیدگـــانشان خواهنـــــدشست و چــــون بلبلی از شــــوق دیدارت در گـــــوش زمـــان چهچــــه خواهنـــد زد ودر کنار شمــــع وجــــودت وجـــود خودرا به آتش خواهنـــد سپـــــرد وای چــــه خجستــــه روزی خواهـــــدبــــود ...
سلامی به رنگ قرمز ، که قرمزی سلامم را می توانی از رنگ خونی که در رگهایم جاریست بفهمی ، و سلام به کسی که آسمان ، آبی بودنش را مدیون چشمان اوست ...